Filmy śmierć, wiara

Soyer jest młodym chłopakiem, który gardzi konsumpcją, konformizmem i wszystkim co związane jest z kulturą masową. Niektórzy mają go za wariata, inni za idiotę, a jeszcze inni... za zbawiciela. Po tym jak jego matka trafia do szpitala, cała odpowiedzialność za Soyera spada na jego piękną siostrę - Małgosię. Pewnego dnia rodzeństwo wyrusza na wycieczkę w góry. Towarzyszy im mąż Małgosi - ambitny pracownik banku o imieniu Janek. Soyer próbuje zarazić towarzyszy podróży swoim światopoglądem. Ma zamiar robić to nawet wbrew ich woli. Wszystkie chwyty są dozwolone. Niewinna przejażdżka zamienia się w emocjonującą wyprawę, która zmieni wszystkich jej uczestników bezpowrotnie.

Pół Duńczyk, pół Arab wraz z ciężarną żoną Dunką chce osiedlić się w Medinie, rodzinnym mieście swego ojca.

O rytuałach, zwyczajach i wierzeniach dotyczących śmierci opowiadają mieszkańcy jednej z mazurskich wiosek. Zwyczajnie, jak o innych sprawach, a jednocześnie szczerze, ze swadą i humorem. Oni śmierć oswoili, ludziom w miastach brakuje czasu, by o niej myśleć. Powoduje to strach przed jej nadejściem. „A czego tu się bać?” — dziwią się bohaterowie filmu.

Dokument ten jest swoistą relacją z procesu beatyfikacyjnego, urodzonego w Starym Chorzowie, księdza Jana Machy, nazywanym Hanikiem. Został on skazany przez Niemców na śmierć a działalność konspiracyjną. 3 grudnia 1942 roku trafił pod gilotynę i został ścięty. Film pokazuje całą życiową drogę kapłana aż do śmierci w wieku 28 lat.

Cara Jessup (Julianne Moore (I)) jest uznanym lekarzem psychiatrą, specjalistką w dziedzinie rozpoznawania syndromu osobowości mnogiej. W swojej praktyce lekarskiej spotyka się z przypadkiem chorego psychicznie pacjenta – przestępcy (Jonathan Rhys Meyers). Niesamowity kontakt z czystym złem uosabianym przez pacjenta podważa teorie naukowe Cary i narusza porządek jej prywatnego świata. Tajemnicza i niewyjaśniona śmierć ojca Cary staje się początkiem niebezpiecznych zdarzeń, w które zostaje zaplątana ona sama oraz jej córka.

Klasyka polskiej kinematografii. Serial Konrada Nałęckiego powstał na podstawie książki Janusza Przymanowskiego, który jest także współautorem scenariusza. Nakręcono trzy serie przygód załogi „Rudego” – łącznie 21 odcinków. PRL-owskie władze chętnie traktowały serial jako materiał propagandowy, prezentujący obowiązującą wówczas wersję historii z polsko-radzieckim sojuszem na pierwszym planie. Janek wstępuje w szeregi Wojska Polskiego do oddziału wojsk pancernych. Zostaje włączony do załogi czołgu o numerze 102. Wraz ze swoimi wiernymi towarzyszami broni Olgierdem, Gustlikiem, Grigorijem i psem Szarikiem rusza wyzwolić ojczyznę. Dla dzisiejszego widza „Czterej pancerni i pies” pozostają znakomitą produkcją wojenno-przygodową. Zrealizowane z rozmachem sceny batalistyczne, trzymająca w napięciu akcja, zabawne dialogi i przede wszystkim doskonałe postacie stworzone przez wybitnych aktorów – to nieprzemijające wartości serialu.

Siedmiu ludzi, statek kosmiczny i czający się gdzieś w jego odmętach potwór rodem z najgorszych koszmarów.

Neo wyrusza z niebezpieczną misją, której celem jest uratowanie Syjonu przed maszynami.

Rycerz Antonius Block i jego giermek Jöns powracają z wyprawy krzyżowej. Podróżują przez ziemie zniszczone szalejącą zarazą, obserwują okrutne gwałty i pochody biczowników, spotykają przerażoną dziewczynę skazaną na śmierć za czary i rodzinę kuglarzy, która stanowi jedyną oazę szczęścia w tym straszliwym świecie. Block traktuje podróż jako drogę do poznania prawd ostatecznych. Ponieważ życie naokoło wydaje się pozbawione sensu, a Bóg milczy, rycerz gotów jest zapytać Śmierci. Ta decyduje się podjąć jego wyzwanie i zagrać z nim w szachy, na jednej szali kładąc tajemnicę wszechrzeczy, na drugiej - jego życie.

Średniowieczna Anglia. Czas wojen i wewnętrznych niepokojów. Robin, zwany później Robin Hoodem, uznany przez władze za banitę, ukrywa się w Sherwood. Wkrótce dołącza do niego grupa podobnych mu ludzi, którzy także chcą walczyć z niesprawiedliwością i krzywdą najsłabszych i najbiedniejszych. A walka nie jest prosta, gdyż „po drugiej stronie” stoją ludzie stanowiący prawo i piastujący wysokie urzędy.